Brauðfætur ESB?

Það magnast upp spenna þarna eins og annarstaðar og vekur kannski athygli einhverra hversu háð ESB er utanaðkomandi orkugjöfum   Það er alveg óþolandi þessu umræðuvitleysa um ESB og aðildarviðræður í dag þar sem stjórnmálamenn sameinast um að mikla það málefni upp og þræta um það til þess að þurfa ekki að horfast í augu við mun alvarlegri og meira aðkallandi mál eins og að ganga frá þessu bankarugli, koma í veg fyrir fjöldagjaldþrot og stemma stigu við miklu atvinnuleysi í nánustu framtíð.

 

Við höfum ekkert þangað inn að gera og allra síst á þessum tímum. 

Minnkandi gas í Evrópu

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 6.1.2009 kl. 11:27]

Hjartanlega sammála. Orka mun verða dýrmæt á komandi tímum. Af henni eigum við sem betur fer nóg til eigin þarfa og gott betur, eygjum jafnvel von um olíuvinnslu í NA-hluta landhelginar og gætum því komist í fámennan hóp orkuóháðra ríkja þegar fram í sækir. Orkulindir þær sem Evrópusambandið hefur yfir að ráða eru hinsvegar margar fullnýttar, og því er t.d. allt meginlandið háð innflutningi á eldsneyti frá ríkjum utan sambandsins. Ekki bara á bíla og flugvélar heldur til almennra nauðsynja á borð við húshitun og raforku. Í framtíðinni mun þetta verða til þess að veikja samkeppnisforskot gömlu rótgrónu ríkjanna á meginlandinu, sem væntanlega verður veginn upp af sambandinu með úthlutun "samkeppnisstyrkja" á kostnað smærri ríkja og nýrra aðildarlanda á jaðarsvæðum álfunnar. Í þann flokk fellur Ísland óhjákvæmilega verði það innlimað í evrópska stórríkið, og svipað á við um nýtingu annara auðlinda á borð við fiskimiðin. Þar fyrir utan er lýðræði ekkert annað en tálsýn í ESB því fyrirkomulag ákvarðanatöku innan embættismannakerfisins er einna helst í ætt við það sem tíðkaðist í Sovétríkjunum sálugu. Látum ekki fjármálakrísu slá ryki í augun á okkur og hræða okkur inni eitthvað ginnungagap sem er engin leið að sleppa út úr aftur. Ef fólk hinsvegar vill ganga í ESB ætti það að minnsta kosti að gera það á réttum forsendum og raunverulegum.